قَال‌َ رَب‌ِّ اجْعَلْ‌ لِي‌ آيَة‌ً قَال‌َ آيَتُك‌َ أَنْ لاَ تُكَلِّم‌َ النَّاس‌َ ثَلاَث‌َ لَيَال‌ٍ سَوِيَّاً (مريم: 10)

عرض كرد: «پروردگارا! نشانه‏اى براى من قرار ده!» فرمود: «نشانه تو اين است كه سه شبانه روز قدرت تكلّم (با مردم) نخواهى داشت در حالى كه زبانت سالم است!» (10)

سَخَّرَهَا عَلَيْهِم‌ْ سَبْع‌َ لَيَال‌ٍ وَ ثَمَانِيَة‌َ أَيَّام‌ٍ حُسُومَاً فَتَرَي‌ الْقَوْم‌َ فِيهَا صَرْعَي‌ كَأَنَّهُمْ‌ أَعْجَازُ نَخْل‌ٍ خَاوِيَة‌ٍ (حاقه: 7)

(خداوند) اين تندباد بنيان‏كن را هفت شب و هشت روز پى در پى بر آنها مسلّط ساخت، (و اگر آنجا بودى) مى‏ديدى كه آن قوم همچون تنه‏هاى پوسيده و تو خالى درختان نخل در ميان اين تند باد روى زمين افتاده و هلاك شده‏اند! (7)

وَ لَيَال‌ٍ عَشْرٍ (فجر: 2)

و به شبهاى دهگانه، (2)