قُل‌ِ ادْعُوا الله‌َ أَوِ ادْعُوا الرَّحْمَن‌َ أَيَّاً مَا تَدْعُوا فَلَه‌ُ الْأسْماءُ الْحُسْنَي‌ وَ لاَ تَجْهَرْ بِصَلاَتِك‌َ وَ لاَ تُخَافِت‌ْ بِهَا وَابْتَغ‌ِ بَيْن‌َ ذَلِك‌َ سَبيلاً (اسراء: 110)

بگو: « «اللَّه» را بخوانيد يا «رحمان» را، هر كدام را بخوانيد، (ذات پاكش يكى است و) براى او بهترين نامهاست!» و نمازت را زياد بلند، يا خيلى آهسته نخوان و در ميان آن دو، راهى (معتدل) انتخاب كن! (110)

إِنَّمَا تُنْذِرُ مَن‌ِ اتَّبَع‌َ الذِّكْرَ وَ خَشِي‌َ الرَّحْمَن‌َ بِالْغَيْب‌ِ فَبَشِّرْه‌ُ بِمَغْفِرَة‌ٍ وَ أَجْرٍ كَرِيم‌ٍ (يس: 11)

تو فقط كسى را انذار مى‏كنى كه از اين يادآورى (الهى) پيروى كند و از خداوند رحمان در نهان بترسد چنين كسى را به آمرزش و پاداشى پرارزش بشارت ده! (11)

مَن‌ْ خَشِي‌َ الرَّحْمَن‌َ بِالْغَيْب‌ِ وَ جَاءَ بِقَلْب‌ٍ مُنِيب‌ٍ (ق: 33)

آن كس كه از خداوند رحمان در نهان بترسد و با قلبى پرانابه در محضر او حاضر شود! (33)