وَ يَجْعَلُون‌َ لِالله‌ِ مَا يَكْرَهُون‌َ وَ تَصِف‌ُ أَلْسِنَتُهُم‌ُ الْكَذِب‌َ أَن‌َّ لَهُم‌ُ الْحُسْنَي‌ لاَ جَرَم‌َ أَن‌َّ لَهُم‌ُ النَّارَ وَ أَنَّهُمْ‌ مُفْرَطُون‌َ (نحل: 62)

آنها براى خدا چيزهايى قرار مى‏دهند كه خودشان از آن كراهت دارند [فرزندان دختر] با اين حال زبانشان به دروغ مى‏گويد سرانجام نيكى دارند! از اين رو براى آنان آتش است و آنها از پيشگامان (دوزخ) اند. (62)

وَ لاَ تَقُولُوا لِمَا تَصِف‌ُ أَلْسِنَتُكُم‌ُ الْكَذِب‌َ هَذَا حَلاَل‌ٌ وَ هَذَا حَرَام‌ٌ لِتَفْتَرُوا عَلَي‌ الله‌ِ الْكَذِب‌َ إِن‌َّ الَّذِين‌َ يَفْتَرُون‌َ عَلَي‌ الله‌ِ الْكَذِب‌َ لاَ يُفْلِحُون‌َ (نحل: 116)

به خاطر دروغى كه بر زبانتان جارى مى‏شود (و چيزى را مجاز و چيزى را ممنوع مى‏كنيد،) نگوييد: «اين حلال است و آن حرام»، تا بر خدا افترا ببنديد به يقين كسانى كه به خدا دروغ مى‏بندند، رستگار نخواهند شد! (116)

يَوْم‌َ تَشْهَدُ عَلَيْهِم‌ْ أَلْسِنَتُهُم‌ْ وَ أَيْدِيهِم‌ْ وَ أَرْجُلُهُمْ‌ بِمَا كَانُوا يَعْمَلُون‌َ (نور: 24)

در آن روز زبانها و دستها و پاهايشان بر ضدّ آنها به اعمالى كه مرتكب مى‏شدند گواهى مى‏دهد! (24)