الَّذِين‌َ يُظَاهِرُون‌َ مِنْكُمْ‌ مِنْ‌ نِسَائِهِمْ‌ مَا هُن‌َّ أُمَّهَاتِهِم‌ْ إِن‌ْ أُمَّهَاتُهُم‌ْ إِلاَّ الاَّئِي‌ وَلَدْنَهُم‌ْ وَ إِنَّهُم‌ْ لَيَقُولُون‌َ مُنْكَرَاً مِن‌َ الْقَوْل‌ِ وَ زُورَاً وَ إِن‌َّ الله‌َ لَعَفُوٌّ غَفُورٌ (مجادله: 2)

كسانى كه از شما نسبت به همسرانشان «ظهار» مى‏كنند (و مى‏گويند: «أَنتِ عَلىَّ كَظهَرِ أُمّى تو نسبت به من بمنزله مادرم هستى»)، آنان هرگز مادرانشان نيستند مادرانشان تنها كسانى‏اند كه آنها را به دنيا آورده‏اند! آنها سخنى زشت و باطل مى‏گويند و خداوند بخشنده و آمرزنده است! (2)

وَالَّذِين‌َ يُظَاهِرُون‌َ مِنْ‌ نِسَائِهِم‌ْ ثُم‌َّ يَعُودُون‌َ لِمَا قَالُوا فَتَحْرِيرُ رَقَبَة‌ٍ مِنْ‌ قَبْل‌ِ أَنْ‌ يَتَمَـاسَّا ذَلِكُم‌ْ تُوعَظُون‌َ بِه‌ِ وَالله‌ُ بِمَا تَعْمَلُون‌َ خَبِيرٌ (مجادله: 3)

كسانى كه همسران خود را «ظِهار» مى‏كنند، سپس از گفته خود بازمى‏گردند، بايد پيش از آميزش جنسى با هم، برده‏اى را آزاد كنند اين دستورى است كه به آن اندرز داده مى‏شويد و خداوند به آنچه انجام مى‏دهيد آگاه است! (3)