يَا أَيُّهَا الَّذِين‌َ آمَنُوا إِنَّمَا الْمُشْرِكُون‌َ نَجَس‌ٌ فَلاَ يَقْرَبُوا الْمَسْجِدَ الْحَرَام‌َ بَعْدَ عَامِهِم‌ْ هَذَا وَ إِن‌ْ خِفْتُم‌ْ عَيْلَة‌ً فَسَوْف‌َ يُغْنِيكُم‌ُ الله‌ُ مِنْ‌ فَضْلِه‌ِ إِنْ‌ شَاءَ إِن‌َّ الله‌َ عَلِيم‌ٌ حَكِيم‌ٌ (توبه: 28)

اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد! مشركان ناپاكند پس نبايد بعد از امسال، نزديك مسجد الحرام شوند! و اگر از فقر مى‏ترسيد، خداوند هر گاه بخواهد، شما را به كرمش بى‏نياز مى‏سازد (و از راه ديگر جبران مى‏كند) خداوند دانا و حكيم است. (28)

وَ مَا يَتَّبِع‌ُ أَكْثَرُهُم‌ْ إِلاَّ ظَنَّاً إِن‌َّ الظَّن‌َّ لاَ يُغْنِي‌ مِن‌َ الْحَق‌ِّ شَيْءً إِن‌َّ الله‌َ عَلِيم‌ٌ بِمَا يَفْعَلُون‌َ (يونس: 36)

و بيشتر آنها، جز از گمان (و پندارهاى بى‏اساس)، پيروى نمى‏كنند (در حالى كه) گمان، هرگز انسان را از حقّ بى‏نياز نمى‏سازد (و به حق نمى‏رساند)! به يقين، خداوند از آنچه انجام مى‏دهند، آگاه است! (36)

وَ لَمَّا دَخَلُوا مِن‌ْ حَيْث‌ُ أَمَرَهُم‌ْ أَبُوهُمْ‌ مَا كَان‌َ يُغْنِي‌ عَنْهُمْ‌ مِن‌َ الله‌ِ مِنْ‌ شَي‌ْءٍ إِلاَّ حَاجَة‌ً فِي‌ نَفْس‌ِ يَعْقُوب‌َ قَضَاهَا وَ إِنَّه‌ُ لَذُو عِلْم‌ٍ لِمَا عَلَّمْنَاه‌ُ وَ لَكِنَّ‌ أَكْثَرَ النَّاس‌ِ لاَ يَعْلَمُون‌َ (يوسف: 68)

و هنگامى كه از همان طريق كه پدر به آنها دستور داده بود وارد شدند، اين كار هيچ حادثه حتمى الهى را نمى‏توانست از آنها دور سازد، جز حاجتى در دل يعقوب (كه از اين طريق) انجام شد (و خاطرش آرام گرفت) و او به خاطر تعليمى كه ما به او داديم، علم فراوانى داشت ولى بيشتر مردم نمى‏دانند! (68)

إِذْ قَال‌َ لِأَبِيه‌ِ يَا أَبَت‌ِ لِم‌َ تَعْبُدُ مَا لاَ يَسْمَع‌ُ وَ لاَ يُبْصِرُ وَ لاَ يُغْنِي‌ عَنْك‌َ شَيْءً (مريم: 42)

هنگامى كه به پدرش گفت: «اى پدر! چرا چيزى را مى‏پرستى كه نه مى‏شنود، و نه مى‏بيند، و نه هيچ مشكلى را از تو حلّ مى‏كند؟! (42)

يَوْم‌َ لاَ يُغْنِي‌ مَوْلي‌ً عَنْ‌ مَوْلي‌ً شَيْءً وَ لاَ هُم‌ْ يُنْصَرُون‌َ (دخان: 41)

روزى كه هيچ دوستى كمترين كمكى به دوستش نمى‏كند، و از هيچ سو يارى نمى‏شوند (41)

مِنْ‌ وَرَائِهِم‌ْ جَهَنَّم‌ُ وَ لاَ يُغْنِي‌ عَنْهُمْ‌ مَا كَسَبُوا شَيْءً وَ لاَ مَا اتَّخَذُوا مِنْ‌ دُون‌ِ الله‌ِ أَوْلِيَاءَ وَ لَهُم‌ْ عَذَاب‌ٌ عَظِيم‌ٌ (جاثيه: 10)

و پشت سرشان دوزخ است و هرگز آنچه را به دست آورده‏اند آنها را (از عذاب الهى) رهايى نمى‏بخشد، و نه اوليايى كه غير از خدا براى خود برگزيدند (مايه نجاتشان خواهند بود) و عذاب بزرگى براى آنهاست! (10)

يَوْم‌َ لاَ يُغْنِي‌ عَنْهُم‌ْ كَيْدُهُم‌ْ شَيْءً وَ لاَ هُم‌ْ يُنْصَرُون‌َ (طور: 46)

روزى كه نقشه‏هاى آنان سودى به حالشان نخواهد داشت و (از هيچ سو) يارى نمى‏شوند! (46)

وَ مَا لَهُمْ‌ بِه‌ِ مِن‌ْ عِلْم‌ٍ إِنْ‌ يَتَّبِعُون‌َ إِلاَّ الظَّن‌َّ وَ إِن‌َّ الظَّن‌َّ لاَ يُغْنِي‌ مِن‌َ الْحَق‌ِّ شَيْءً (نجم: 28)

آنها هرگز به اين سخن دانشى ندارند، تنها از گمان بى‏پايه پيروى مى‏كنند با اينكه «گمان» هرگز انسان را از حقّ بى‏نياز نمى‏كند! (28)

لاَ ظَلِيل‌ٍ وَ لاَ يُغْنِي‌ مِن‌َ اللَّهَب‌ِ (مرسلات: 31)

سايه‏اى كه نه آرامبخش است و نه از شعله‏هاى آتش جلوگيرى مى‏كند! (31)

لِكُل‌ِّ امْرِئ‌ٍ مِنْهُم‌ْ يَوْمَئِذٍ شَأْن‌ٌ يُغْنِيه‌ِ (عبس: 37)

در آن روز هر كدام از آنها وضعى دارد كه او را كاملًا به خود مشغول مى‏سازد! (37)

لاَ يُسْمِن‌ُ وَ لاَ يُغْنِي‌ مِنْ‌ جُوع‌ٍ (غاشيه: 7)

غذايى كه نه آنها را فربه مى‏كند و نه از گرسنگى مى‏رهاند! (7)

وَ مَا يُغْنِي‌ عَنْه‌ُ مَالُه‌ُ إِذَا تَرَدَّي‌ (ليل: 11)

و در آن هنگام كه (در جهنّم) سقوط مى‏كند، اموالش به حال او سودى نخواهد داشت! (11)