فَلَوْلاَ كَانَت‌ْ قَرْيَة‌ٌ آمَنَت‌ْ فَنَفَعَهَا إِيمَانُهَا إِلاَّ قَوْم‌َ يُونُس‌َ لَمَّا آمَنُوا كَشَفْنَا عَنْهُم‌ْ عَذَاب‌َ الْخِزْي‌ِ فِي‌ الْحَيَاة‌ِ الدُّنْيَا وَ مَتَّعْنَاهُم‌ْ إِلَي‌ حِين‌ٍ (يونس: 98)

چرا هيچ يك از شهرها و آباديها ايمان نياوردند كه (ايمانشان بموقع باشد، و) به حالشان مفيد افتد؟! مگر قوم يونس، هنگامى كه آنها ايمان آوردند، عذاب رسوا كننده را در زندگى دنيا از آنان برطرف ساختيم و تا مدّت معيّنى [پايان زندگى و اجلشان‏] آنها را بهره‏مند ساختيم. (98)