وَاتَّخَذُوا مِنْ‌ دُونِه‌ِ آلِهَة‌ً لاَ يَخْلُقُون‌َ شَيْءً وَ هُم‌ْ يُخْلَقُون‌َ وَ لاَ يَمْلِكُون‌َ لِأَنْفُسِهِم‌ْ ضَرَّاً وَ لاَ نَفْعَاً وَ لاَ يَمْلِكُون‌َ مَوْتَاً وَ لاَ حَيَاة‌ً وَ لاَ نُشُورَاً (فرقان: 3)

آنان غير از خداوند معبودانى براى خود برگزيدند معبودانى كه چيزى را نمى‏آفرينند، بلكه خودشان مخلوقند، و مالك زيان و سود خويش نيستند، و نه مالك مرگ و حيات و رستاخيز خويشند. (3)

وَ لَقَدْ أَتَوْا عَلَي‌ الْقَرْيَة‌ِ الَّتِي‌ أُمْطِرَت‌ْ مَطَرَ السَّوْءِ أَفَلَم‌ْ يَكوُنُوا يَرَوْنَهَا بَل‌ْ كَانُوا لاَ يَرْجُون‌َ نُشُورَاً (فرقان: 40)

آنها [مشركان مكّه‏] از كنار شهرى كه باران شرّ [بارانى از سنگهاى آسمانى‏] بر آن باريده بود [ديار قوم لوط] گذشتند آيا آن را نمى‏ديدند؟! (آرى، مى‏ديدند) ولى به رستاخيز ايمان نداشتند! (40)

وَ هُوَ الَّذِي‌ جَعَل‌َ لَكُم‌ُ اللَّيْل‌َ لِبَاسَاً وَالنَّوْم‌َ سُبَاتَاً وَ جَعَل‌َ النَّهَارَ نُشُورَاً (فرقان: 47)

او كسى است كه شب را براى شما لباس قرار داد، و خواب را مايه استراحت، و روز را وسيله حركت و حيات! (47)