وَ إِذَا أَذَقْنَا النَّاس‌َ رَحْمَة‌ً مِنْ‌ بَعْدِ ضَرَّاءَ مَسَّتْهُم‌ْ إِذَا لَهُمْ‌ مَكْرٌ فِي‌ آيَاتِنَا قُل‌ِ الله‌ُ أَسْرَع‌ُ مَكْرَاً إِن‌َّ رُسُلَنَا يَكْتُبُون‌َ مَا تَمْكُرُون‌َ (يونس: 21)

هنگامى كه به مردم، پس از ناراحتى كه به آنها رسيده است، رحمتى بچشانيم، در آيات ما نيرنگ مى‏كنند (، و براى آن نعمت و رحمت توجيهات ناروا مى‏كنند) بگو: «خداوند سريعتر از شما مكر [چاره‏جويى‏] مى‏كند و رسولان [فرشتگان‏] ما، آنچه نيرنگ مى‏كنيد (و نقشه مى‏كشيد)، مى‏نويسند!» (21)

وَ مَكَرُوا مَكْرَاً وَ مَكَرْنَا مَكْرَاً وَ هُم‌ْ لاَ يَشْعُرُون‌َ (نمل: 50)

آنها نقشه مهمّى كشيدند، و ما هم نقشه مهمّى در حالى كه آنها درك نمى‏كردند! (50)

وَ مَكَرُوا مَكْرَاً كُبَّارَاً (نوح: 22)

و (اين رهبران گمراه) مكر عظيمى به كار بردند ... (22)