لَن‌ْ يَسْتَنْكِف‌َ الْمَسِيح‌ُ أَنْ‌ يَكُون‌َ عَبْدَاً لِالله‌ِ وَ لاَ الْمَلاَئِكَة‌ُ الْمُقَرَّبُون‌َ وَ مَنْ‌ يَسْتَنْكِف‌ْ عَن‌ْ عِبَادَتِه‌ِ وَ يَسْتَكْبِرْ فَسَيَحْشُرُهُم‌ْ إِلَيْه‌ِ جَمِيعَاً (نساء: 172)

هرگز مسيح از اين ابا نداشت كه بنده خدا باشد و نه فرشتگان مقرّب او (از اين ابا دارند). و آنها كه از عبوديّت و بندگى او، روى برتابند و تكبّر كنند، بزودى همه آنها را (در قيامت) نزد خود جمع خواهد كرد. (172)

أُولَئِك‌َ الْمُقَرَّبُون‌َ (واقعه: 11)

آنها مقرّبانند! (11)

يَشْهَدُه‌ُ الْمُقَرَّبُون‌َ (مطففين: 21)

كه مقربان شاهد آنند! (21)

عَيْنَاً يَشْرَب‌ُ بِهَا الْمُقَرَّبُون‌َ (مطففين: 28)

همان چشمه‏اى كه مقرّبان از آن مى‏نوشند. (28)