إِلاَّ عِبَادَك‌َ مِنْهُم‌ُ الْـمُخْلَصِين‌َ (حجر: 40)

مگر بندگان مخلصت را.» (40)

جَنَّات‌ِ عَدْن‌ٍ الَّتِي‌ وَعَدَ الرَّحْمَن‌ُ عِبَادَه‌ُ بِالْغَيْب‌ِ إِنَّه‌ُ كَان‌َ وَعْدُه‌ُ مَأْتِيَّاً (مريم: 61)

وارد باغهايى جاودانى مى‏شوند كه خداوند رحمان بندگانش را به آن وعده داده است هر چند آن را نديده‏اند مسلماً وعده خدا تحقق يافتنى است! (61)

إِلاَّ عِبَادَ الله‌ِ الْمُـخْلَصِين‌َ (صافات: 40)

جز بندگان مخلص خدا (كه از اين كيفرها بركنارند)! (40)

إِلاَّ عِبَادَ الله‌ِ الْمُـخْلَصِين‌َ (صافات: 74)

مگر بندگان مخلص خدا! (74)

إِلاَّ عِبَادَ الله‌ِ الْمُـخْلَصِين‌َ (صافات: 128)

مگر بندگان مخلص خدا! (128)

إِلاَّ عِبَادَ الله‌ِ الْمُـخْلَصِين‌َ (صافات: 160)

مگر بندگان مخلص خدا! (160)

لَكُنَّا عِبَادَ الله‌ِ الْمُـخْلَصِين‌َ (صافات: 169)

به يقين، ما بندگان مخلص خدا بوديم!» (169)

وَاذْكُرْ عِبَادَنَا إِبْرَاهِيم‌َ وَ إِسْحَاق‌َ وَ يَعْقُوب‌َ أُولِي‌ الْأَيْدِي‌ وَالْأَبصَارِ (ص: 45)

و به خاطر بياور بندگان ما ابراهيم و اسحاق و يعقوب را، صاحبان دستها (ى نيرومند) و چشمها (ى بينا)! (45)

إِلاَّ عِبَادَك‌َ مِنْهُم‌ُ الْمُـخْلَصِين‌َ (ص: 83)

مگر بندگان خالص تو، از ميان آنها!» (83)

لَهُمْ‌ مِنْ‌ فَوْقِهِم‌ْ ظُلَل‌ٌ مِن‌َ النَّارِ وَ مِنْ‌ تَحْتِهِم‌ْ ظُلَل‌ٌ ذَلِك‌َ يُخَوِّف‌ُ الله‌ُ بِه‌ِ عِبَادَه‌ُ يَا عِبَادِ فَاتَّقُون‌ِ (زمر: 16)

براى آنان از بالاى سرشان سايبانهايى از آتش، و در زير پايشان نيز سايبانهايى از آتش است اين چيزى است كه خداوند با آن بندگانش را مى‏ترساند! اى بندگان من! از نافرمانى من بپرهيزيد! (16)

ذَلِك‌َ الَّذِي‌ يُبَشِّرُ الله‌ُ عِبَادَه‌ُ الَّذِين‌َ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَات‌ِ قُلْ‌ لاَ أَسْأَلُكُم‌ْ عَلَيْه‌ِ أَجْرَاً إِلاَّ الْمَوَدَّة‌َ فِي‌ الْقُرْبَي‌ وَ مَنْ‌ يَقْتَرِف‌ْ حَسَنَة‌ً نَزِدْ لَه‌ُ فِيهَا حُسْنَاً إِن‌َّ الله‌َ غَفُورٌ شَكُورٌ (شوري: 23)

اين همان چيزى است كه خداوند بندگانش را كه ايمان آورده و اعمال صالح انجام داده‏اند به آن نويد مى‏دهد! بگو: «من هيچ پاداشى از شما بر رسالتم درخواست نمى‏كنم جز دوست‏داشتن نزديكانم [اهل بيتم‏] و هر كس كار نيكى انجام دهد، بر نيكى‏اش مى‏افزاييم چرا كه خداوند آمرزنده و سپاسگزار است. (23)

أَن‌ْ أَدُّوا إِلَيَّ‌ عِبَادَ الله‌ِ إِنِّي‌ لَكُم‌ْ رَسُول‌ٌ أَمِين‌ٌ (دخان: 18)

(و به آنان گفت: امور) بندگان خدا را به من واگذاريد كه من فرستاده امينى براى شما هستم! (18)

إِنَّك‌َ إِنْ‌ تَذَرْهُم‌ْ يُضِلُّوا عِبَادَك‌َ وَ لاَ يَلِدُوا إِلاَّ فَاجِرَاً كَفَّارَاً (نوح: 27)

چرا كه اگر آنها را باقى بگذارى، بندگانت را گمراه مى‏كنند و جز نسلى فاجر و كافر به وجود نمى‏آورند! (27)