فَعَقَرُوا النَّاقَة‌َ وَ عَتَوْا عَن‌ْ أَمْرِ رَبِّهِم‌ْ وَ قَالُوا يَا صَالِح‌ُ ائْتِنَا بِمَا تَعِدُنَا إِنْ‌ كُنْت‌َ مِن‌َ الْمُرْسَلِين‌َ (اعراف: 77)

سپس «ناقه» را پى كردند، و از فرمان پروردگارشان سرپيچيدند و گفتند: «اى صالح! اگر تو از فرستادگان (خدا) هستى، آنچه ما را با آن تهديد مى‏كنى، بياور!» (77)

فَعَقَرُوهَا فَقَال‌َ تَمَتَّعُوا فِي‌ دَارِكُم‌ْ ثَلاَثَة‌َ أَيَّام‌ٍ ذَلِك‌َ وَعْدٌ غَيْرُ مَكْذُوب‌ٍ (هود: 65)

(اما) آنها آن (ناقه) را از پاى در آوردند! و (صالح به آنها) گفت: « (مهلت شما تمام شد!) سه روز در خانه‏هايتان بهره‏مند گرديد (و بعد از آن، عذاب الهى فرا خواهد رسيد) اين وعده‏اى است كه دروغ نخواهد بود!» (65)

فَعَقَرُوهَا فَأَصْبَحُوا نَادِمِين‌َ (شعراء: 157)

سرانجام بر آن (ناقه) حمله نموده آن را «پى» كردند (و هلاك نمودند) سپس از كرده خود پشيمان شدند! (157)

فَكَذَّبُوه‌ُ فَعَقَرُوهَا فَدَمْدَم‌َ عَلَيْهِم‌ْ رَبُّهُمْ‌ بِذَنْبِهِم‌ْ فَسَوَّاهَا (شمس: 14)

ولى آنها او را تكذيب و ناقه را پى كردند (و به هلاكت رساندند) از اين رو پروردگارشان آنها (و سرزمينشان) را بخاطر گناهانشان در هم كوبيد و با خاك يكسان و صاف كرد! (14)