مَا يَوَدُّ الَّذِين‌َ كَفَرُوا مِن‌ْ أَهْل‌ِ الْكِتَاب‌ِ وَ لاَ الْمُشْرِكِين‌َ أَن‌ْ يُنَزَّل‌َ عَلَيْكُم‌ْ مِن‌ْ خَيْرٍ مِن‌ْ رَبِّكُم‌ْ وَالله‌ُ يَخْتَص‌ُّ بِرَحْمَتِه‌ِ مَن‌ْ يَشَاءُ وَالله‌ُ ذُو الْفَضْل‌ِ الْعَظِيم‌ِ (بقره: 105)

كافران اهل كتاب، و (همچنين) مشركان، دوست ندارند كه از سوى خداوند، خير و بركتى بر شما نازل گردد در حالى كه خداوند، رحمت خود را به هر كس بخواهد، اختصاص مى‏دهد و خداوند، صاحب فضل بزرگ است. (105)

يَخْتَص‌ُّ بِرَحْمَتِه‌ِ مَنْ‌ يَشَاءُ وَالله‌ُ ذُو الْفَضْل‌ِ الْعَظِيم‌ِ (آل‌عمران: 74)

هر كس را بخواهد، ويژه رحمت خود مى‏كند و خداوند، داراى مواهب عظيم است.» (74)

يَا أَيُّهَا الَّذِين‌َ آمَنُوا إِنْ‌ تَتَّقُوا الله‌َ يَجْعَلْ‌ لَكُم‌ْ فُرْقَانَاً وَ يُكَفِّرْ عَنْكُم‌ْ سَيِّئَاتِكُم‌ْ وَ يَغْفِرْ لَكُم‌ْ وَالله‌ُ ذُو الْفَضْل‌ِ الْعَظِيم‌ِ (انفال: 29)

اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد! اگر از (مخالفت فرمان) خدا بپرهيزيد، براى شما وسيله‏اى جهت جدا ساختن حق از باطل قرار مى‏دهد (روشن‏بينى خاصّى كه در پرتو آن، حق را از باطل خواهيد شناخت) و گناهانتان را مى‏پوشاند و شما را ميآمرزد و خداوند صاحب فضل و بخشش عظيم است! (29)

فَإِنْ‌ تَوَلَّوْا فَقُل‌ْ حَسْبِي‌َ الله‌ُ لاَ إِله‌َ إِلاَّ هُوَ عَلَيْه‌ِ تَوَكَّلْت‌ُ وَ هُوَ رَب‌ُّ الْعَرْش‌ِ الْعَظِيم‌ِ (توبه: 129)

اگر آنها (از حق) روى بگردانند، (نگران مباش!) بگو: «خداوند مرا كفايت مى‏كند هيچ معبودى جز او نيست بر او توكّل كردم و او صاحب عرش بزرگ است!» (129)

وَ نُوحَاً إِذْ نادَي‌ مِنْ قَبلُ فَاستَجَبْنَا لَه‌ُ فَنَجِّيْناه‌ُ وَ أَهْلَه‌ُ مِن‌َ الْكَرْب‌ِ الْعَظِيم‌ِ (انبياء: 76)

و نوح را (به ياد آور) هنگامى كه پيش از آن (زمان، پروردگار خود را) خواند! ما دعاى او را مستجاب كرديم و او و خاندانش را از اندوه بزرگ نجات داديم (76)

قُل‌ْ مَنْ‌ رَب‌ُّ السَّمَاوَات‌ِ السَّبْع‌ِ وَ رَب‌ُّ الْعَرْش‌ِ الْعَظِيم‌ِ (مؤمنون: 86)

بگو: «چه كسى پروردگار آسمانهاى هفتگانه، و پروردگار عرش عظيم است؟» (86)

فَأَوْحَينَا إِلَي‌ مُوسَي‌ أَن‌ِ اضْرِب‌ بِعَصَاك‌َ الْبَحْرَ فَانْفَلَق‌َ فَكَان‌َ كُل‌ُّ فِرْق‌ٍ كَالطَّوْدِ الْعَظِيم‌ِ (شعراء: 63)

و بدنبال آن به موسى وحى كرديم: «عصايت را به دريا بزن!» (عصايش را به دريا زد،) و دريا از هم شكافته شد، و هر بخشى همچون كوه عظيمى بود! (63)

الله‌ُ لاَ إِله‌َ إِلاَّ هُوَ رَب‌ُّ الْعَرْش‌ِ الْعَظِيم‌ِ (نمل: 26)

خداوندى كه معبودى جز او نيست، و پروردگار عرش عظيم است! (26)

وَ نَجَّيْنَاه‌ُ وَ أَهْلَه‌ُ مِن‌َ الْكَرْب‌ِ الْعَظِيم‌ِ (صافات: 76)

و او و خاندانش را از اندوه بزرگ رهايى بخشيديم، (76)

وَ نَجَّيْنَاهُمَا وَ قَوْمَهُمَا مِن‌َ الْكَرْب‌ِ الْعَظِيم‌ِ (صافات: 115)

و آن دو و قومشان را از اندوه بزرگ نجات داديم! (115)

وَ كَانُوا يُصِرُّون‌َ عَلَي‌ الْحِنْث‌ِ الْعَظِيم‌ِ (واقعه: 46)

و بر گناهان بزرگ اصرار مى‏ورزيدند، (46)

فَسَبِّح‌ْ بِاسْم‌ِ رَبِّك‌َ الْعَظِيم‌ِ (واقعه: 74)

حال كه چنين است به نام پروردگار بزرگت تسبيح كن (و او را پاك و منزّه بشمار)! (74)

فَسَبِّح‌ْ بِاسْم‌ِ رَبِّك‌َ الْعَظِيم‌ِ (واقعه: 96)

پس به نام پروردگار بزرگت تسبيح كن (و او را منزّه بشمار)! (96)

سَابِقُوا إِلَي‌ مَغْفِرَة‌ٍ مِنْ‌ رَبِّكُم‌ْ وَ جَنَّة‌ٍ عَرْضُهَا كَعَرْض‌ِ السَّمَاءِ وَالْأَرْض‌ِ أُعِدَّت‌ْ لِلَّذِين‌َ آمَنُوا بِالله‌ِ وَ رُسُلِه‌ِ ذَلِك‌َ فَضْل‌ُ الله‌ِ يُؤْتِيه‌ِ مَنْ‌ يَشَاءُ وَالله‌ُ ذُو الْفَضْل‌ِ الْعَظِيم‌ِ (حديد: 21)

به پيش تازيد براى رسيدن به مغفرت پروردگارتان و بهشتى كه پهنه آن مانند پهنه آسمان و زمين است و براى كسانى كه به خدا و رسولانش ايمان آورده‏اند آماده شده است، اين فضل خداوند است كه به هر كس بخواهد مى‏دهد و خداوند صاحب فضل عظيم است! (21)

لِئَلاَّ يَعْلَم‌َ أَهْل‌ُ الْكِتَاب‌ِ أَنْ لاَ يَقْدِرُون‌َ عَلَي‌ شَيْ‌ءٍ مِنْ‌ فَضْل‌ِ الله‌ِ وَ أَن‌َّ الْفَضْل‌َ بِيَدِ الله‌ِ يُؤْتِيه‌ِ مَنْ‌ يَشَاءُ وَالله‌ُ ذُو الْفَضْل‌ِ الْعَظِيم‌ِ (حديد: 29)

تا اهل كتاب بدانند كه قادر بر چيزى از فضل خدا نيستند، و تمام فضل (و رحمت) به دست اوست، به هر كس بخواهد آن را مى‏بخشد و خداوند داراى فضل عظيم است! (29)

ذَلِك‌َ فَضْل‌ُ الله‌ِ يُؤْتِيه‌ِ مَنْ‌ يَشَاءُ وَالله‌ُ ذُو الْفَضْل‌ِ الْعَظِيم‌ِ (جمعه: 4)

اين فضل خداست كه به هر كس بخواهد (و شايسته بداند) مى‏بخشد و خداوند صاحب فضل عظيم است! (4)

إِنَّه‌ُ كَان‌َ لاَ يُؤْمِن‌ُ بِالله‌ِ الْعَظِيم‌ِ (حاقه: 33)

چرا كه او هرگز به خداوند بزرگ ايمان نمى‏آورد، (33)

فَسَبِّح‌ْ بِاسْم‌ِ رَبِّك‌َ الْعَظِيم‌ِ (حاقه: 52)

حال كه چنين است به نام پروردگار بزرگت تسبيح گوى! (52)

عَن‌ِ النَّبَإِ الْعَظِيم‌ِ (نبأ: 2)

از خبر بزرگ و پراهميّت (رستاخيز)! (2)