قَال‌َ لَه‌ُ صَاحِبُه‌ُ وَ هُوَ يُحَاوِرُه‌ُ أَكَفَرْت‌َ بِالَّذِي‌ خَلَقَك‌َ مِنْ‌ تُرَاب‌ٍ ثُم‌َّ مِنْ‌ نُطْفَة‌ٍ ثُم‌َّ سَوَّاك‌َ رَجُلاً (كهف: 37)

دوست (با ايمان) وى- در حالى كه با او گفتگو مى‏كرد- گفت: «آيا به خدايى كه تو را از خاك، و سپس از نطفه آفريد، و پس از آن تو را مرد كاملى قرار داد، كافر شدى؟! (37)

مَا ضَل‌َّ صَاحِبُكُم‌ْ وَ مَا غَوَي‌ (نجم: 2)

كه هرگز دوست شما [محمّد «ص»] منحرف نشده و مقصد را گم نكرده است، (2)

وَ مَا صَاحِبُكُمْ‌ بِمَجْنُون‌ٍ (تكوير: 22)

و مصاحب شما [پيامبر] ديوانه نيست! (22)