أَلَم‌ْ تَرَ أَن‌َّ الله‌َ يَسْجُدُ لَه‌ُ مَنْ‌ فِي‌ السَّمَاوَات‌ِ وَ مَنْ‌ فِي‌ الْأَرْض‌ِ وَالشَّمْس‌ُ وَالْقَمَرُ وَالنُّجُوم‌ُ وَالْجِبَال‌ُ وَالشَّجَرُ وَالدَّوَاب‌ُّ وَ كَثِيرٌ مِن‌َ النَّاس‌ِ وَ كَثيرٌ حَق‌َّ عَلَيْه‌ِ الْعَذَاب‌ُ وَ مَنْ‌ يُهِن‌ِ الله‌ُ فَمَا لَه‌ُ مِنْ‌ مُكْرِم‌ٍ إِن‌َّ الله‌َ يَفْعَل‌ُ مَا يَشَاءُ (حج: 18)

آيا نديدى كه تمام كسانى كه در آسمانها و كسانى كه در زمينند براى خدا سجده مى‏كنند؟! و (همچنين) خورشيد و ماه و ستارگان و كوه‏ها و درختان و جنبندگان، و بسيارى از مردم! امّا بسيارى (ابا دارند، و) فرمان عذاب درباره آنان حتمى است و هر كس را خدا خوار كند، كسى او را گرامى نخواهد داشت! خداوند هر كار را بخواهد (و صلاح بداند) انجام مى‏دهد! (18)

وَالشَّمْس‌ُ تَجْرِي‌ لِمُسْتَقَرٍّ لَهَا ذَلِك‌َ تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ الْعَلِيم‌ِ (يس: 38)

و خورشيد (نيز براى آنها آيتى است) كه پيوسته بسوى قرارگاهش در حركت است اين تقدير خداوند قادر و داناست. (38)

لاَ الشَّمْس‌ُ يَنْبَغِي‌ لَهَا أَنْ‌ تُدْرِك‌َ الْقَمَرَ وَ لاَ اللَّيْل‌ُ سَابِق‌ُ النَّهَارِ وَ كُل‌ٌّ فِي‌ فَلَك‌ٍ يَسْبَحُون‌َ (يس: 40)

نه خورشيد را سزاست كه به ماه رسد، و نه شب بر روز پيشى مى‏گيرد و هر كدام در مسير خود شناورند. (40)

وَ مِن‌ْ آيَاتِه‌ِ اللَّيْل‌ُ وَالنَّهَارُ وَالشَّمْس‌ُ وَالْقَمَرُ لاَ تَسْجُدُوا لِلشَّمْس‌ِ وَ لاَ لِلْقَمَرِ وَاسْجُدُوا لِالله‌ِ الَّذِي‌ خَلَقَهُن‌َّ إِنْ‌ كُنْتُم‌ْ إِيَّاه‌ُ تَعْبُدُون‌َ (فصلت: 37)

و از نشانه‏هاى او، شب و روز و خورشيد و ماه است براى خورشيد و ماه سجده نكنيد، براى خدايى كه آفريننده آنهاست سجده كنيد اگر مى‏خواهيد او را بپرستيد! (37)

الشَّمْس‌ُ وَالْقَمَرُ بِحُسْبَان‌ٍ (الرحمن: 5)

خورشيد و ماه با حساب منظّمى مى‏گردند، (5)

وَ جُمِع‌َ الشَّمْس‌ُ وَالْقَمَرُ (قيامة: 9)

و خورشيد و ماه يك جا جمع شوند، (9)

إِذَا الشَّمْس‌ُ كُوِّرَت‌ْ (تكوير: 1)

در آن هنگام كه خورشيد در هم پيچيده شود، (1)