وَ إِذَا سَأَلَك‌َ عِبَادِي‌ عَنِّي‌ فَإِنِّي‌ قَرِيب‌ٌ أُجِيب‌ُ دَعْوَة‌َ الدَّاع‌ِ إِذَا دَعَان‌ِ فَلْيَسْتَجِيبُوا لِي وَلْيُؤْمِنُوا بِي‌ لَعَلَّهُم‌ْ يَرْشُدُون‌َ (بقره: 186)

و هنگامى كه بندگان من، از تو در باره من سؤال كنند، (بگو:) من نزديكم! دعاى دعا كننده را، به هنگامى كه مرا مى‏خواند، پاسخ مى‏گويم! پس بايد دعوت مرا بپذيرند، و به من ايمان بياورند، تا راه يابند (و به مقصد برسند)! (186)

فَتَوَل‌َّ عَنْهُم‌ْ يَوْم‌َ يَدْع‌ُ الدَّاع‌ِ إِلَي‌ شَي‌ْءٍ نُكُرٍ (قمر: 6)

بنا بر اين از آنها روى بگردان، و روزى را به ياد آور كه دعوت كننده الهى مردم را به امر وحشتناكى دعوت مى‏كند (دعوت به حساب اعمال)! (6)

مُهْطِعِين‌َ إِلَي‌ الدَّاع‌ِ يَقُول‌ُ الْكَافِرُون‌َ هَذَا يَوْم‌ٌ عَسِرٌ (قمر: 8)

در حالى كه (بر اثر وحشت و اضطراب) بسوى اين دعوت كننده گردن مى‏كشند كافران مى‏گويند: «امروز روز سخت و دردناكى است!» (8)