وَ تِلْك‌َ حُجَّتُنَا آتَيْنَاهَا إِبْرَاهِيم‌َ عَلَي‌ قَوْمِه‌ِ نَرْفَع‌ُ دَرَجَات‌ٍ مَنْ‌ نَشَاءُ إِن‌َّ رَبَّك‌َ حَكِيم‌ٌ عَلِيم‌ٌ (انعام: 83)

اينها دلايل ما بود كه به ابراهيم در برابر قومش داديم! درجات هر كس را بخواهيم (و شايسته بدانيم،) بالا مى‏بريم پروردگار تو، حكيم و داناست. (83)

وَالَّذِين‌َ يُحَاجُّون‌َ فِي‌ الله‌ِ مِنْ‌ بَعْدِ مَا اسْتُجِيب‌َ لَه‌ُ حُجَّتُهُم‌ْ دَاحِضَة‌ٌ عِنْدَ رَبِّهِم‌ْ وَ عَلَيْهِم‌ْ غَضَب‌ٌ وَ لَهُم‌ْ عَذَاب‌ٌ شَدِيدٌ (شوري: 16)

كسانى كه (از روى لجاجت) درباره خدا بعد از پذيرفتن (و ايمان به) او، محاجّه مى كنند، دليلشان نزد پروردگارشان باطل و بى‏پايه است و غضب بر آنهاست و عذابى شديد دارند. (16)