كِلْتَا الْجَنَّتَيْن‌ِ آتَت‌ْ أُكُلَهَا وَ لَم‌ْ تَظْلِمْ‌ مِنْه‌ُ شَيئَاً وَ فَجَّرْنَا خِلاَلَهُمَا نَهَرَاً (كهف: 33)

هر دو باغ، ميوه آورده بود، (ميوه‏هاى فراوان،) و چيزى فروگذار نكرده بود و ميان آن دو، نهر بزرگى جارى ساخته بوديم. (33)

مُتَّكِئِين‌َ عَلَي‌ فُرُش‌ٍ بَطَائِنُهَا مِن‌ْ إِسْتَبْرَق‌ٍ وَ جَنَي‌ الْجَنَّتَيْن‌ِ دَان‌ٍ (الرحمن: 54)

اين در حالى است كه آنها بر فرشهايى تكيه كرده‏اند با آسترهايى از ديبا و ابريشم، و ميوه‏هاى رسيده آن دو باغ بهشتى در دسترس است! (54)