وَ إِذَا أُلْقُوا مِنْهَا مَكَانَاً ضَيِّقَاً مُقَرَّنِين‌َ دَعَوْا هُنَالِك‌َ ثُبُورَاً (فرقان: 13)

و هنگامى كه در جاى تنگ و محدودى از آن افكنده شوند در حالى كه در غل و زنجيرند، فرياد واويلاى آنان بلند مى‏شود! (13)

لاَ تَدْعُوا الْيَوْم‌َ ثُبُورَاً وَاحِداً وَادْعُوا ثُبُورَاً كَثِيرَاً (فرقان: 14)

(به آنان گفته مى‏شود:) امروز يك بار واويلا نگوييد، بلكه بسيار واويلا بگوييد! (14)

فَسَوْف‌َ يَدْعُو ثُبُورَاً (انشقاق: 11)

بزودى فرياد مى‏زند واى بر من كه هلاك شدم! (11)