وَ قَال‌َ الْمَلِك‌ُ ائْتُونِي‌ بِه‌ِ فَلَمَّا جَاءَه‌ُ الرَّسُول‌ُ قَال‌َ ارْجِع‌ْ إِلَي‌ رَبِّك‌َ فَاسْأَلْه‌ُ مَا بَال‌ُ النِّسْوَة‌ِ الاَّتِي‌‌ قَطَّعْن‌َ أَيْدِيَهُن‌َّ إِن‌َّ رَبِّي‌ بِكَيْدِهِن‌َّ عَلِيم‌ٌ (يوسف: 50)

پادشاه گفت: «او را نزد من آوريد!» ولى هنگامى كه فرستاده او نزد وى [يوسف‏] آمد گفت: «به سوى صاحبت بازگرد، و از او بپرس ماجراى زنانى كه دستهاى خود را بريدند چه بود؟ كه خداى من به نيرنگ آنها آگاه است.» (50)

ارْجِع‌ْ إِلَيْهِم‌ْ فَلَنَأْتِيَنَّهُمْ‌ بِجُنُودٍ لاَ قِبَل‌َ لَهُمْ‌ بِهَا وَ لَنُخْرِجَنَّهُمْ‌ مِنْهَا أَذِلَّة‌ً وَ هُم‌ْ صَاغِرُونَ‌ (نمل: 37)

بسوى آنان بازگرد (و اعلام كن) با لشكريانى به سراغ آنان مى‏آييم كه قدرت مقابله با آن را نداشته باشند و آنان را از آن (سرزمين آباد) با ذلّت و خوارى بيرون مى‏رانيم!» (37)

وَ لَوْ تَرَي‌ إِذِ الْمُـجْرِمُون‌َ نَاكِسُوا رُؤُوسِهِم‌ْ عِنْدَ رَبِّهِم‌ْ رَبَّنَا أَبْصَرْنَا وَ سَمِعْنَا فَارْجِعْنَا نَعْمَل‌ْ صَالِحَاً إِنَّا مُوقِنُون‌َ (سجده: 12)

و اگر ببينى مجرمان را هنگامى كه در پيشگاه پروردگارشان سر به زير افكنده، مى‏گويند: «پروردگارا! آنچه وعده كرده بودى ديديم و شنيديم ما را بازگردان تا كار شايسته‏اى انجام دهيم ما (به قيامت) يقين داريم!» (12)

الَّذِي‌ خَلَق‌َ سَبْع‌َ سَماوَات‌ٍ طِبَاقَاً مَا تَرَي‌ فِي‌ خَلْق‌ِ الرَّحْمَن‌ِ مِنْ‌ تَفَاوُت‌ٍ فَارْجِع‌ِ الْبَصَرَ هَل‌ْ تَرَي‌ مِنْ‌ فُطُورٍ (ملك: 3)

همان كسى كه هفت آسمان را بر فراز يكديگر آفريد در آفرينش خداوند رحمان هيچ تضادّ و عيبى نمى‏بينى! بار ديگر نگاه كن، آيا هيچ شكاف و خللى مشاهده مى‏كنى؟! (3)

ثُم‌َّ ارْجِع‌ِ الْبَصَرَ كَرَّتَيْن‌ِ يَنْقَلِب‌ْ إِلَيْك‌َ الْبَصَرُ خَاسِئَاً وَ هُوَ حَسِيرٌ (ملك: 4)

بار ديگر (به عالم هستى) نگاه كن، سرانجام چشمانت (در جستجوى خلل و نقصان ناكام مانده) به سوى تو باز مى‏گردد در حالى كه خسته و ناتوان است! (4)