فَإِذَا انْشَقَّت‌ِ السَّمَاءُ فَكَانَت‌ْ وَرْدَة‌ً كَالدِّهَان‌ِ (الرحمن: 37)

در آن هنگام كه آسمان شكافته شود و همچون روغن مذاب گلگون گردد (حوادث هولناكى رخ مى‏دهد كه تاب تحمل آن را نخواهيد داشت)! (37)

وَانشَقَّت‌ِ السَّمَاءُ فَهِي‌َ يَوْمَئِذٍ وَاهِيَة‌ٌ (حاقه: 16)

و آسمان از هم مى‏شكافد و سست مى‏گردد و فرومى‏ريزد! (16)

إِذَا السَّمَاءُ انْشَقَّت‌ْ (انشقاق: 1)

در آن هنگام كه آسمان [كرات آسمانى‏] شكافته شود، (1)