قُل‌ْ يَا أَيُّهَا النَّاس‌ُ إِن‌ْ كُنْتُم‌ْ فِي‌ شَك‌ٍّ مِن‌ْ دِينِي‌ فَلاَ أَعْبُدُ الَّذِين‌َ تَعْبُدُون‌َ مِنْ‌ دُون‌ِ الله‌ِ وَ لَكِنْ‌ أَعْبُدُ الله‌َ الَّذِي‌ يَتَوَفَّاكُم‌ْ وَ أُمِرْت‌ُ أَن‌ْ أَكُون‌َ مِن‌َ الْمُؤْمِنِين‌َ (يونس: 104)

بگو: «اى مردم! اگر در عقيده من شك داريد، من آنهايى را كه جز خدا مى‏پرستيد، نمى‏پرستم! تنها خداوندى را پرستش مى‏كنم كه شما را مى‏ميراند! و من مأمورم كه از مؤمنان باشم! (104)

وَ مَا لِي‌َ لاَ أَعْبُدُ الَّذِي‌ فَطَرَنِي‌ وَ إِلَيْه‌ِ تُرْجَعُون‌َ (يس: 22)

من چرا كسى را پرستش نكنم كه مرا آفريده، و همگى به سوى او بازگشت داده مى‏شويد؟! (22)

قُل‌ِ الله‌َ أَعْبُدُ مُخْلِصَاً لَه‌ُ دِينِي‌ (زمر: 14)

بگو: «من تنها خدا را مى‏پرستم در حالى كه دينم را براى او خالص مى‏كنم. (14)

قُل‌ْ أَفَغَيْرَ الله‌ِ تَأْمُرُونِّي‌ أَعْبُدُ أَيُّهَا الْجَاهِلُون‌َ (زمر: 64)

بگو: «آيا به من دستور مى‏دهيد كه غير خدا را بپرستم اى جاهلان؟!» (64)

لاَ أَعْبُدُ مَا تَعْبُدُون‌َ (كافرون: 2)

آنچه را شما مى‏پرستيد من نمى‏پرستم! (2)

وَ لاَ أَنْتُم‌ْ عَابِدُون‌َ مَا أَعْبُدُ (كافرون: 3)

و نه شما آنچه را من مى‏پرستم مى‏پرستيد، (3)

وَ لاَ أَنْتُم‌ْ عَابِدُون‌َ مَا أَعْبُدُ (كافرون: 5)

و نه شما آنچه را كه من مى‏پرستم پرستش مى‏كنيد (5)